Dhjetëditëshi i parë i Dhul-Hixhes në Kuranin famëlartë dhe në hadithet Profetike

August 23, 2017

Mirësia apo begatia e dhjetëditëshit të parë i Dhul-Hixhes është përmendur si në Kuran ashtu dhe në fjalët profetike.

Sipas komentuesve të Kuranit mendohet se dhjetëditëshi i parë i Dhulhixhes është përmendur dy herë në Kuran.

E para: Në suren El-Fexhr ku Allahu i madhëruar thotë:
“Pasha agimin * pasha dhjetë netët * pasha atë që është çift dhe tek * pasha natën kur lëviz * a nuk është ky një betim i mjaftueshëm për atë që ka logjikë?!” Suratu El-Fexhr: 1-5.
Ibn Kethiri Allahu e mëshiroftë thotë: “Dhjetë netët janë dhjetë ditët e Dhulhixhes siç ka thënë: Ibn Abasi, Ibn Ez-Zubeir, Muxhahidi dhe shumë prej selefëve”.
E përderisa këtu kemi një betim atëherë ky betim ka domethënien e tij sepse në kuran Allahu i madhëruar kudo që është betuar në një prej krijesave të tij ajo krijesë dallon dhe shquhet nga të tjerat psh: betohet në qiell dhe qielli është krijesë madhështore, betohet në ditën e kiametit dhe ajo është dita më e rëndësishme sepse përmban llogarinë dhe shpërblimin, betohet për në Meke dhe Meka ka të parën shtëpi të adhurimit të Allahut dhe simbol të tij, betohet në ullirin dhe fikun dhe ato janë pemë të begata etj.
Ajo që i shkon për shtat betimit në këto dhjetë ditë në suren El-Fexhr është mirësia dhe begatia e tyre.

E dyta: Në suren El-Haxh ku Allahu i madhëruar drejtohet Ibrahimit alejhi selam:
“Dhe thirr njerëzit për në haxh që të vijnë në këmbë dhe hipur mbi deve nga çdo grykë e thellë * për të prezantuar në mirësi dhe për të përkujtuar Allahun në ditë të caktuara” Suretu El-Haxh: 27-28.
Ibn Kethiri thotë: “Ditët e caktuara janë dhjetë ditët e para të Dhul-Hixhes siç ka thënë: Ibn Abasi, Ebu Musa EL-Esh’ari, Muxhahidi, Ata’a, Said bin Xhubeir, El-Hasen El-Basri, Katade, Ed-Dahhaku, Ata’a El-Khurasani, Ibrahim En-Nekhaij dhe është gjithashtu medhhebi i Shafiiut dhe fjala më e njohur e Ahmed bin Hanbelit”.
Pra, Allahu i madhëruar i ka caktuar këto ditë për kujtimin e tij dhe kush e bën këtë gjë ka prezantuar në mirësitë e Allahut dhe ka fituar kënaqësinë e tij sepse fjala e Allahut [për të prezantuar në mirësi] siç thoshte Abdullah bin Abasi -radiallahu anhu- në komentimin e saj: “Prezantojnë në mirësitë e dynjasë dhe të ahiretit. Për sa i përket mirësive të ahiretit janë fitimi i kënaqësisë së Allahut ndërsa mirësitë e dynjasë janë mishi i kurbaneve dhe tregtitë” e transmeton Taberiu.

Ndërsa mirësia e këtyre dhjetë ditëve në fjalët e profetit alejhi selam është përcjellur nga Ibn Abasi -radiallahu anhu-.
Said bin Xhubeir një prej tabiinëve të shquar tregon nga Ibn Abasi radiallahu anhu se profeti alejhi selam ka thënë: “Puna e mirë nuk është më me vlerë në ndonjë ditë sesa në këto ditë (dhjetë ditët e para të Dhulhixhes)”. I thanë: as xhihadi në rrugën e Allahut? Ai iu tha: “As xhihadi veç një njeriu i cili ka dalë duke vënë në rrezik veten dhe pasurinë e tij dhe nuk kthehet më” e transmeton Buhariu.
Këtë hadith e kanë treguar edhe sahabi të tjerë si: Ibn Umer, Ebu Hurejra, Abdullah bin Umer dhe Xhabiri radiallahu anhum.
Një prej komentuesve të haditheve që quhet Mudhhiru-dijn Ez-Zejdanij (i vdekur në vitin 727H -Allahu e mëshiroftë-) thotë: “Puna e mirë në këto dhjetë ditë është më me vlerë për shkak të vlerës së këtyre ditëve sepse ato janë ditë të një muaji të shenjtë dhe haxhitë në këto ditë vizitojnë shtëpinë e shenjtë të Allahut dhe qytetin e shenjtë. Ska dyshim se koha kur ka më shumë vlerë edhe puna e mirë vlerësohet më shumë”.
Tabiini i nderuar Said bin Xhubeir –Allahu e mëshiroftë- transmetuesi i këtij hadithit tregohet për të se: “Ai kur hynte dhjetëditëshi i parë i Dhulhixhes përpiqej të bënte punë gati të pamundura” e transmeton Darimiu me zinxhir të saktë.

Shkroi: Dr Abdullah Nabolli

Loading...