Feja Islame me të cilën u dërgua Muhamedi sala Allahu alejhi ue selem është feja më e përsosur dhe më e mirë, më e larta dhe më madhështorja. Ajo ka përfshirë prej vlerave madhështore të përsosmërisë, mbarëvajtjes, mëshirës, drejtësisë, mençurisë dhe urtësisë aq sa dëshmon se Allahu i Lartëmadhëruar është i përsosur, që ka dituri të gjithanshme dhe mençuri e urtësi. Po ashtu ky fakt dëshmon edhe për pejgamberin e Tij sala Allahu alejhi ue selem se Ai është besnik (i vërtetë), që flet gjithmonë të vërtetën dhe i besojnë të tjerët për ç’ka flet. Ai (Muhamedi) nuk flet nga mendja dhe dëshira e tij por “është vetëm shpallje që i shpallet”.

Feja Islame është fakti më madhështor dhe dëshmia më e qartë që argumenton se Allahu është veçuar me përsosmëri. Po ashtu kjo fe dëshmon për profetësinë dhe besnikërinë e pejgamberit të Tij sala Allahu alejhi ue selem. Synimi im me shkrimin e këtyre rreshtave është të paraqes kulmin e diturisë sime të cilat pasqyrojnë madhështinë e kësaj feje duke sqaruar bazat e vlerave të saja […]

Nga gjërat që kritikohen dhe nuk pëlqehen është të shikosh një të ri prej të rinjve muslimanë i cili bëhet xheloz për fenë e Allahut, i rrjedhin lot dhe gjak për nderet që shkelen, është turp për të që të tregohet i pavëmendshëm kundrejt disa gjynaheve si përgojimi, thashethemet etj, dhe po ashtu të jetë injorant ndaj adhurimeve me të thjeshta, të mos e falë namazin sipas udhëzimit Profetik për të cilin Profeti (Paqja dhe Bekimi i Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Faluni ashtu siç më shikoni mua që falem” dhe të mos marë abdes siç është urdhëruar nga Profeti (Paqja dhe Bekimi i Allahut qofshin mbi të) i cili ka thënë: “I falen gjynahet e kaluara atij që merr abdes ashtu siç është urdhëruar dhe falet ashtu siç është urdhëruar” […]

Nijeti është shtyllë e punës dhe themel i saj, prandaj nëse ndërhyn në të diçka që e prish atëherë edhe puna prishet në masën e prishjes së nijetit.
Profeti (Paqia dhe Bekimi i Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Çdo punë vlerësohet sipas qëllimit, dhe secili do të shpërblehet sipas nijetit të tij”.
E, nëse nijeti përlyet me çfarëdolloj pisllëku siç është: dëshira për tu njohur, pasjoni për tu mbledhur rreth teje njerëz të shumtë, ambicja për tu dalluar në mes të të tjerëve, atëherë medoemos kjo do të jetë pengesë e fortë në rrugën e poseduesit të këtij nijeti.
Dihet se nijetin e turbullojnë shumë gjëra, por: “Ata të cilët luftuan (u përpoqën) në rrugën Tonë do ti udhëzojmë në rrugët Tona, e s’ka dyshim se Allahu është më të vyrtytshmit” […]

Njeriu është krijuar në këtë botë për të punuar vepra të mira që kur të ringjallet në botën tjetër të shpërblehet për punët e tij. Ai nuk është krijuar pa qëllim dhe nuk është lënë pa udhëzim, prandaj i lumturi është ai që punon për veten e tij punë të mira të cilat do ti gjejë tek Allahu e do të shpërblehet për to. Ndërsa i mjerë është ai që punon vepra të këqia e që do ta ketë edhe përfundimin të keq!
Prandaj shikojini veprat tuaja dhe llogarisni vetvetet para se të mbarojë jeta juaj, sepse vdekja është mbarimi i punëve dhe fillimi i shpërblimit.
Vdekja është afër, nuk dihet se kur zbret, edhe llogaria është e përpiktë, nuk dihet se kur do të jetë! Thinjat janë sinjalizuese për vdekjen, prandaj përgatituni për të, edhe vdekja e bashkëmoshatarëve është shenjë, prandaj priteni atë!

Nëse ju nuk i kushtoni rëndësi kërkimit të diturisë dhe marrjes së saj, përpjekjes për ta përcjellë tek brezat e mëvonshëm, atëherë dijeni se ky mospreokupim do i dëmtojë ata që do vijnë më pas, fëmijët, vëllezërit, të afërmit etj. Përpjekja në kërkimin e diturisë është shenjë e njeriut të suksesshëm, gjithashtu është shenjë se Allahu i do të mirën këtij njeriu.