Të Ndryshme

Edhe një herë: Butë o pasuesit e sunetit me pasuesit e sunetit

Posted on 12th January 2011 by Shejh Abdulmuhsin Abad

بسم الله الرحمن الرحيم

Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Gjithmëshirshmit

Edhe një herë:

Butë o pasuesit e sunetit me pasuesit e sunetit!

Falënderimi i takon vetëm Allahut, nuk ka forcë dhe fuqi vetëm se me Allahun, paqja dhe nderimi i Allahut qofshin mbi robin e Tij dhe të dërguarin e Tij, pejgamberin tonë Muhamed, familjen e tij, shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që e ndihmuan.

Më pas:

Ata të cilët merren me diturinë prej pasuesve të sunetit dhe xhematit dhe që ndjekin rrugën e të parëve tanë të mirë, janë personat që kanë më së shumti nevojë në këtë kohë që të bashkohen dhe të këshillojnë njëri-tjetrin, sidomos duke ditur se ata janë të paktë nga e pakta në krahasim me grupacionet e devijuera nga rruga e të parëve tanë të mirë. Para më shumë se dhjetë vitesh në fundin e kohës së dy dijetarëve të nderuar: shejhut tonë Abdulaziz ibn Baz dhe shejh Muhaned ibn Uthejmin –Allahu i mëshiroftë-, një pjesë shumë vogël prej pasuesve të sunetit morën drejtimin duke punuar në paralajmërimin prej disa grupacioneve të devijuara nga rruga e të parëve tanë të mirë, dhe kjo ishte një punë e lavdruar dhe e mirë, por ajo që është për të ardhur keq është se pasi ndërruan jetë dy dijetarët disa prej këtij grupi të vogël u drejtuan duke folur për disa prej vëllezërve të tyre që janë pasues të sunetit dhe që thërrasin në të ashtu siç kanë qënë të parët tanë të mirë, qofshin këtë thirrësa brenda shtetit tonë apo edhe jasht tij. Megjithëse prej ishte obligimit tyre që kishin ndaj atyre që ta pranonin mirësinë e tyre dhe të mblidhnin forcat që të rregullonin nëse kishte diçka gabim, pasi tu vërtetonte që ishte gabim! Kështu që mos të angazhonin veten e tyre duke bërë mexhlise duke i përmendur ato dhe duke i ndaluar të tjerët prej tyre, por të merreshin me diturinë duke e mësuar, duke i mësuar të tjerët dhe duke bërë thirrje për në të. Kjo është edhe metoda e saktë në përmisimin, metodë që ka ecur edhe shejhu ynë Abdulaziz ibn Baz, imami i pasuesve të sunetit dhe xhematit në kohën tonë –Allahu e mëshiroftë-. Ata që merren me dijen sot janë të pakët dhe është nevoja që të shtohen e jo të pakësohen, është nevoja që të bashkohen e jo të përçahen dhe të thuhet për to ashtu siç thonë dijetarët e gjuhës: “e vogla nuk zvogëlohet”.

Morali i nxënësve të dijes me dijetarët e tyre

Posted on 29th November 2010 by Udha e Besimtarëve

Shejkhu i nderuar Abdulaziz ibën Baz (Allahu e mëshiroftë), u pyet dhe i thanë:

Doli në pah një libërth nga një prej nxënësve të dijes, i cili kritikon në të Hafizin Ibën Haxherin në veprën e tij “El-Fet’h”. Çfarë mendimi keni rreth kësaj? Po ju o i nderuar, a keni kohë që të plotësoni përkujdesjen e këtij libri madhështor? Allahu jua shpërbleftë me të mira.

Ai u përgjigj : – Unë nuk e njoh këtë libërth dhe me sa di nuk e kam hasur ndonjëherë. Hafizi Ibën Haxher (Allahu e mëshiroftë), ashtu si dijetarët e tjerë, nuk është i pagabueshëm. Aq sa asnjë prej tyre nuk është i pagabueshëm. Unë personalisht kam shkruajtur disa gjëra rreth “Fet’hit”, nga fillimi i tij deri në librin e Haxhit dhe hasa disa gjëra nga fillimi i tij e deri në librin e Haxhit. Pashë në të disa vërejtje, Allahu e mëshiroftë atë.

Pra ai nuk është i pagabueshëm dhe i pagabueshëm nuk është as ai që është më i madh se ai. Nëse del në pah e vërteta, ajo duhet marrë se është ajo që kërkon besimtari. Nëse ngrihet argumenti ndaj një çështjeje të caktuar, atëherë duhet të marrim atë që ka argument nga Libri i Allahut dhe nga Sunneti i të Dërguarit të Tij (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të), edhe pse është në kundërshtim me një dijetar të madh, edhe nëse është më i madh nga Hafizi Ibën Haxher, madje edhe nëse është në kundërshtim me disa prej Sahabëve. Allahu i Lartësuar thotë: “Nëse keni mosmarrëveshje për ndonjë gjë mes jush, drejtojuni Allahut dhe të Dërguarit.”

Rregullat e Kurbanit

Posted on 7th November 2010 by Udha e Besimtarëve

Në emër të Allahut, i Gjithëmëshirshmi, Mëshirëploti

Gjithë falënderimet dhe lavdërimet janë për Allahun. Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi profetin tonë Muhammed, familjen e tij dhe mbi të gjithë shokët e tij.

1- Me kurban kuptojmë atë që therret prej kafshëve në ditët e Kurban Bajramit për shkak të festës, për t’u afruar tek Allahu.

2- Shejkhul-Islam Ibën Tejmijjeh (Allahu e mëshiroftë) thotë: “Kurbanet janë nga simbolet më të mëdha të Islamit, që është Kurbani i njohur në të gjitha vendet, kurbani i atyre që pohojnë namazin, që është prej fesë së Ibrahimit, dhe Allahu na urdhëroi të pasojmë fenë e tij (Ibrahimit).” (Mexhmu’ul-Fetaua 23/161)

Kurbani është i ligjshëm me argumente të sakta dhe të njohura nga Sunneti, me fjalët e profetit (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) dhe me veprën e tij.

Rruga e ndjekësve të së vërtetës dhe pasimit, në kundërshtim të ndjekësve të injorancës, bidatit dhe deformimit.

Posted on 19th July 2010 by Udha e Besimtarëve

Këto janë disa këshilla për mbarë muslimanët në trojet tona, të cilat po i shkruaj duke dhënë kontributin tim si nxënës dije, për t’i dhënë fund disa mendimeve, të cilat i çuan protagonistët e tyre drejt ekstremit në fenë e Allahut. Prandaj ata kanë ndjekur ashpërsinë, ekstremin, rreptësinë dhe vrazhdësinë në mënyrën e praktikimit të fesë dhe në marrëdhëniet me muslimanët, duke u ngjasuar në thelb karakteristikave të khauarixhëve. Pallavrat e kësaj tufe janë aq shumë, sa që nuk mund të heshtë askush që njeh synimet e Sheriatit të pastër Islam, duke iu referuar Kur’anit dhe Sunnetit, sipas kuptimit të selefit.

Dëshiroj t’i bëj të njohur të gjithë lexuesve Menhexhin Selefij, tolerancën e Islamit dhe lehtësimin e tij. T’i bëj të njohur gjithashtu me pallavrat e kësaj tufe që ndjek verbërisht trillimet dhe gënjeshtrat e protagonistit të kësaj tufe, që është një njeri i njohur si rrenacak dhe që i prodhon mendimet e tij duke iu referuar iluzioneve, kotashpresave dhe butaforive.

Kur pashë se këta njerëz u zhytën në çështjet e të bërjes bidatçi, bojkotit, sharjes së dijetarëve etj., duke kundërshtuar Menhexhin Selefij, pa u dhënë rëndësi mësimeve dhe këshillave të dijetarëve, vendosa të shkruaj këtë kritikë ndaj tyre, duke sqaruar rrezikun e tyre dhe duke paralajmëruar të gjithë muslimanët të ruhen prej tyre. Duke iu referuar fjalës së dijetarëve dhe mbjellësve të davetit rregullues. Me qëllim që muslimanët të mos mashtrohen nga trillimet e padëgjuara të fabrikantit, që i imponon tufës së tij butaforinë e tij.

Devotshmëria dhe rrugët e forcimit të saj

Posted on 13th June 2010 by Udha e Besimtarëve

Shejh Abdulaziz bin Abdilah bin Baz Allahu e meshirofte.

O ju vëllezër që u dua për hir të Allahut! Bijë të ndershëm! Pak më parë e dëgjuat titullin e kësaj ligjërate që ka të bëjë me devotshmërinë dhe mënyrat e forcimit të saj.

Këtë titull zgjodhi universiteti, ose më saktë dekanati i kësaj shkolle, e unë e pranova një gjë të tillë për vetë faktin se kjo është një temë madhështore, e cila meriton që ti kushtojmë rëndësi dhe të meditojmë në të, pa harruar dhe praktikimin e asaj që na kërkohet.

Devotshmëria o vëllezër është vetë feja e Allahut të Madhëruar, është një fjalë përmbledhëse që përmban gjithë të mirat.

Devotshmëria është; besimi, udhëzimi, islami, bamirësia, dobia dhe përmirësimi.

Feja e Allahut u quajt devotshmëri, sepse ai që udhëzohet dhe përqëndrohet në këtë fe, ruhet nga dënimi dhe zemërimi i Allahut si në këtë botë ashtu dhe në botën tjetër.

Devotshmëria është mjeti më i përshtatshëm për të fituar çdo të mirë në këtë botë dhe në botën tjetër, në të njëjtën kohë është mjeti që të largon nga çdo e keqe në këtë botë dhe në botën tjetër.

Prandaj, Allahu shpesh herë e përmend atë në librin e Tij famëlartë, gjithashtu edhe Profeti (paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të) në hadithet e tij.

Tek ajetet që përmendin devotshmërinë, janë edhe fjalët e Allahut në fillim të sures Nisa, ku thotë: “O ju njerëz, të jeni të devotshëm ndaj Zotit tuaj i Cili u krijoi nga një vete…”

Në këtë ajet, Allahu i Madhëruar i urdhëron të gjithë njerëzit që ti frikësohen Atij, ashtu siç është shprehur në suren Bekare, ku thotë: “O ju njërëz, adhurojeni Zotin tuaj”. Ai i urdhëron njerëzit që ta adhurojnë Atë, në të njëjtën kohë u kërkon që ti frikësohen Atij, sepse devotshmëria është adhurim ndaj Allahut ashtu siç është adhurimi devotshmëri.

Devotshmëria është bindja ndaj Allahut të Madhëruar dhe Profetit (paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të), duke ia kushtuar adhurimin me sinqeritet vetëm Allahut dhe askujt tjetër përveç Tij, duke praktikuar urdhërat e duke lënë të ndaluarat, d.m.th. duke qëndruar në kufijtë që ka caktuar Allahu.

Përse falem? – II –

Posted on 25th May 2010 by Udha e Besimtarëve

Autor Abdurrauf El-Hanauij.

Prezantimi dhe aprovimi nga dijetari i nderuar:

Abdulaziz ibën Abdil-lah ibën Baz (Allahu e mëshiroftë).

Muftiu i përgjithshëm i Mbretërisë së Arabisë Saudite.

Vazhdon ….

Së shtati : Allahu i Madhëruar nuk ka nevojë për namazin tonë, por jemi ne që kemi nevojë të falemi për Të, se Ai është më i Pasuri (i Lirë nga çdo nevojë). «O njerëz ! Jeni ju nevojtarë për Allahun, ndërsa Allahu është më i Pasuri ( i Lirë nga çdo nevojë ), Zotëruesi i gjithë lavdërimeve. Po të donte, Ai mund t’ju shkatërronte dhe sillte krijim të ri. Dhe kjo nuk është e vështirë për Allahun.» ( El-Fatir 15 -17 ).

Ai i krijoi njerëzit të zhveshur, këmbëzbathur, duarbosh, trupdobët dhe mendjengushtë, që nuk dallonin hurmën nga prushi dhe nuk zotëronin për vete asnjë dobi dhe asnjë dëm. Ai i ushqeu dhe i forcoi, i mbështeti me shëndet, logjikë dhe pasuri, u dhuroi gjithçka në qiej dhe tokë dhe u solli begatitë e Tij të dukshme dhe të padukshme.

A mos mendon, se pas këtyre gjërave të shumta që dhuroi (ndërkohë, që Ai është Sunduesi i çdo gjëje dhe në Dorë të Tij është gjithçka në qiej dhe tokë), të ketë nevojë për namazin tonë?Jo, kurrsesi, por namazi ynë është një njoftim i dukshëm i dashurisë që ne kemi për Të, është pohim për mirësitë e Tij dhe falënderim për begatitë e Tij. Atyre që shpërfillin çështjen e namazit, Allahu u ka dhënë begati siç na ka dhënë edhe neve, ndoshta u ka dhënë edhe më tepër, por ne e pohojmë mirësinë e Tij kurse ata e mohojnë. Ata harruan ditën e lindjes së tyre, ditën që nuk kishin asgjë. Ata janë të pavëmendshëm për ditën e vdekjes së tyre, ditën që do t’u lënë trashëgimtarëve të tyre atë, që grumbulluan, që të begatohen dhe t’u kërkohet llogari për të. Ata u treguan të guximshëm ndaj Allahut dhe përbuzën adhurimin e Tij, (kështu do të gjejnë gjynah). «Me të vërtet, se ata të cilët e përbuzin adhurimin ndaj Meje, padyshim që do të hyjnë në xhehenem me poshtërim.» (Gafir 60).

Përse falem? – I –

Posted on 14th May 2010 by Udha e Besimtarëve

Autor Abdurrauf El-Hanauij.

Prezantimi dhe aprovimi nga dijetari i nderuar:

Abdulaziz ibën Abdil-lah ibën Baz (Allahu e mëshiroftë).

Muftiu i përgjithshëm i Mbretërisë së Arabisë Saudite.

Në emër të Allahut Mëshiruesit Mëshirëbërësit.

Gjithë falënderimet dhe lavdërimet i takojnë vetëm Allahut.

Paqja dhe bekimi qofshin mbi atë pas të cilit nuk ka profet tjetër, mbi familjen e tij, shokët e tij dhe mbi këdo që ecën me udhëzimin e tij deri në Ditën e Shpërblimit..!

Kjo është një broshurë e rëndësishme që titullohet: «Përse falem?» përgatitur nga vëllai ynë Abdurrauf El-Hanauij (Allahu ia shbërbleftë me të mira). Unë pas dëgjimit e vlerësova si broshurë të dobishme. Autori i saj trajton rëndësinë e faljes, kujdesin për ta falur në kohët përkatëse dhe mirësitë e shumta, që burojnë nga kryerja e saj. Në anën tjetër, autori (Allahu i dhëntë sukses) thekson dhe sqaron se lënia e faljes ose shpërfillja e saj, është gjynah tepër i madh dhe llogaria për të në Ditën e Kijametit do të jetë e vështirë. Të gjitha këto, autori i ka shkruar me një stil të këndshëm dhe të dobishëm.

E lus Allahun me emrat e Tij të bukur dhe cilësitë e Tij të larta, që t’iu bëj dobi të gjithëve me të, sepse Ai është Ndihmuesi dhe i Plotfuqishmi për këtë.

Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi robin, të dërguarin dhe besnikun e shpalljes së Tij, profetin, imamin dhe zotërinë tonë Muhammed ibën Abdullah, mbi familjen, shokët dhe ndjekësit e Tij.

E shkruajti nevojtari për faljen e Zotit të tij, Abdulaziz ibën Abdilah ibën Baz. Muftiu i përgjithshëm i Mbretërisë së Arabisë Saudite dhe kryetari i komisionit të dijetarëve të mëdhenj.

Thirrja për në rrugë të Allahut

Posted on 12th May 2010 by Udha e Besimtarëve

Muftiu i Saudisë Shejhu i Nderuar Abdulaziz Ali Shejh

Me të vërtetë falënderimi i takon vetëm Allahut të Madhëruar, Atë falënderojmë dhe vetëm prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë. I lutemi Allahut të na ruajë nga të këqijat e veteve dhe punëve tona. Cilindo që Allahu e udhëzon në rrugë të drejtë, askush nuk mund ta humbasë prej saj, dhe cilindo që Allahu e humbet prej kësaj rruge, askush nuk mundet ta udhëzojë.

Dëshmoj dhe deklaroj se nuk ka të adhuruar me të drejtë përveç Allahut, Një, të Vetëm e të Pashok, gjithashtu dëshmoj dhe deklaroj se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij. Paqja dhe lavdërimet e Allahut qofshin mbi të, familjen dhe shokët e tij deri në ditën e gjykimit.

O ju njerëz! Frikësojuni Allahut me një frikë të sinqertë.

O robër të Allahut! Në dy librat më të saktë të hadithit transmetohet se Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Kush thërret për tek një e mirë, ai do të fitojë dhe shpërblimin e atij që e bën atë të mirë.”

Ndërsa në të saktin e Muslimit transmetohet se Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: “Kush thërret për në udhëzim, ai do të ketë shpërblimin e të gjithë atyre që do ta ndjekin, duke mos u pakësuar atyre asgjë nga shpërblimet që meritojnë. E ai që thërret për në humbje, ai do të ketë mëkatet e të gjithë atyre që do ta ndjekin, duke mos u pakësuar atyre asgjë nga mëkatet që meritojnë”

O ti musliman! Thirrja për në rrugë të Allahut është rruga që ndoqën profetët; “Thuaj; kjo është rruga ime e vënë në fakte të qarta e që unë thërras për tek Allahu, unë dhe ai që vjen pas meje.”