Një burrë e pyeti Profetin sal-lAllahu alejhi ue sel-lem: “Në çfarë thërret ti? – Ai ju përgjigj: Unë ftoj për tek Allahu i vetëm, i Cili nëse të godet ndonjë fatkeqësi dhe i lutesh e largon atë prej teje, dhe nëse humbet në një tokë të shkretë dhe i lutesh, Ai të përgjigjet. Dhe nëse të godet ndonjë thatësi dhe i lutesh Atij, Ai bën të mbijnë bimët.
– I thashë: Më porosit. – Tha: Mos shaj kurrë askënd! Mos u trego asket ndaj veprave të mira, qoftë edhe ta takosh vëllanë tënd me fytyrë të qeshur, të çelur, ose të zbrasësh (ujë) nga kova jote te kova e dikujt tjetër. Rroba jote e poshtme le të jetë deri te gjysma e kërcirit, e nëse nuk të pëlqen aq atëherë deri te kyçet e këmbëve. Ki kujdes nga lëshimi i rrobës poshtë kyçit, sepse lëshimi i rrobës poshtë kyçit është prej mendjemadhësisë dhe Allahu nuk e do mendjemadhësinë.” E transmeton Ahmedi në librin “Es Sahihah” 420.
Në një transmetim tjetër gjithashtu tek Imam Ahmedi është përmendur emri i sahabit që pyeti dhe një shtesë e bukur prej fjalëve të tij, që tregon edukatën e madhe me të cilën u edukuan ata burra fisnikë prej atij edukatori të madh. Lavdërimi dhe paqja e Zotit tim qofshin mbi të, mbi familjen dhe shokët e tij!
Nga Xhabir ibn Sulejm el Huxhejmi përcillet se ka thënë: “Shkova tek i Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe e gjeta atë të ulur me kofshët të ngjitura tek barku i tij, të lidhur me një rrobë pas mesit dhe anët e asaj rrobe i kishte lëshuar te këmbët. Thashë: Kush prej jush është Muhamedi i Dërguari i Allahut? –Ai bëri me shenjë nga vetja e tij. – Atëherë i thashë: O i Dërguar i Allahut, unë jam banor i shkretëtirës dhe kam ashpërsinë e tyre, prandaj më porosit!
– Më tha: Mos nënçmo asgjë prej veprave të mira qoftë edhe ta takosh vëllanë tënd me fytyrë të qeshur, qoftë dhe të hedhësh ujë nga ena jote tek ena e atij që po mbush ujë. E nëse ndonjëri të shan me diçka që di për ty, ti mos e shaj me diçka që di tek ai, sepse ti do kesh shpërblimin e tij dhe ai do ketë gjynahun e tij. Bëj kujdes nga zgjatja e rrobës poshtë kyçit të këmbës sepse zgjatja e rrobës poshtë kyçit është prej mendjemadhësisë, dhe Allahu nuk e do mendjemadhësinë. Kurrsesi mos shaj askënd! – Tha: Nuk kam sharë pas kësaj askënd, madje as dele e as deve.”
“Es Sahihah” 770.
Dosje: hadith