Sprova e pasurisë

Shejh Ebu Islam Salih bin Taha AbdulUahi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: Allahu i Lartësuar thotë: “Pasuria dhe fëmijët tuaj janë vetëm sprovë për ju. Tek Allahu ka shpërblim të madh.” | Et-Tegabun: 15 |

I Dërguari i Allahut (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem) thotë: “Me të vërtetë, çdo popull ka sprovë dhe sprova e popullit tim është pasuria.” Hadith autentik. Transmeton Tirmidhiu (2336), Ahmedi (4/160), Ibën Hibani (3212) dhe Hakimi (4/354). “Sahihu et-Tergib uet-Terhib” (3253).

Prej shembujve që nxjerrin në pah se pasuria është sprovë, përmendim:

1- Allahu i Lartësuar thotë: “Ka nga ata (hipokritë) që kanë bërë besëlidhjen me Allahun, duke thënë: “Nëse Ai na jep nga dhuntitë e Tij sigurisht që do të japim lëmoshë dhe sigurisht që do të bëhemi njerëz të mirë”! Por kur Ai u dha atyre nga dhuntitë e Veta, ata u bënë koprracë dhe kthyen shpinën duke u larguar.” | Et-Teube: 75-76 |

2- I Dërguari i Allahut (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem) thotë: “Te Beni Israilët ishin tre persona; një i sëmurë me lebrozë, një qeros (sëmundjen e rënies së flokut) dhe një i verbër. Allahu deshi t’i sprovonte ata dhe u dërgoi një engjëll. Engjëlli në fillim shkoi te personi i sëmurë me lebrozë dhe i tha: “Kush është gjëja më e dashur për ty?” Ai tha: Ngjyra e mirë (bukur) dhe lëkura e bukur, ngase njerëzit largohen prej meje dhe kanë neveri për shkak të sëmundjes. Tha: Engjëlli e preku dhe atij iu largua sëmundja. Pastaj atij iu dha ngjyrë e mirë dhe lëkurë e bukur. Engjëlli i tha: “Cila pasuri të pëlqen më shumë?” Tha: Devetë -ose ka thënë lopët- dyshon transmetuesi. Atij iu dha një deve e mbarsur, dhe iu tha: Allahu të dhëntë begati në të!

Tha: Pastaj engjëlli shkoi te qerosi dhe i tha: “Kush është gjëja më e dashur për ty?” Ai i tha: Flokët e bukur dhe të më largohet kjo sëmundje nga e cila njerëzit kanë neveri prej meje. Tha: Engjëlli e preku dhe sëmundja iu largua. Tha: Dhe iu dhanë atij flokë të mirë. Tha: “Cila pasuri të pëlqen më shumë?” Tha: Lopët. Kështu që atij ia dha një lopë të mbarsur dhe i tha: Allahu të dhëntë begati në të!

Tha: Pastaj engjëlli shkoi tek i verbri dhe e pyeti: “Kush është gjëja më e dashur për ty?” Ai i tha: “Allahu të më kthejë shikimin që të mund të shikoj njerëzit. Tha: Engjëlli e preku dhe Allahu ia ktheu shikimin. Engjëlli i tha: “Cila pasuri të pëlqen më shumë?” Ai tha: “Delet.” Kështu atij iu dha një dele e mbarsur.

Tha: Të tre kafshët u shtuan shumë. Njëri kishte luginë plot me deve, i dyti një luginë plot me lopë dhe i treti një luginë plot me dele.

Pastaj engjëlli erdhi tek i pari në pamjen e tij (me sëmundjen e lebrozës) dhe i tha: Unë jam i varfër dhe kam humbur çdo gjë në udhëtim. Nuk ka njeri që mund të m’i plotësojë nevojat përveçse Allahut, e pastaj ti. Të kërkoj në emër të Atij (Allahut) që të ka dhënë këtë ngjyrë të mirë, këtë lëkurë të bukur dhe pasuri të shumtë, që të më japësh një deve me të cilën të vazhdoj udhëtimin e të mbërrij te vendi për ku jam nisur. Ai tha: Kam shumë detyrime. Engjëlli i tha: “Më duket se të njoh ty! A nuk ishe ti me sëmundjen e lebrozës dhe njerëzit largoheshin prej teje? Ishe i varfër dhe Allahu të dha pasuri?!” Tha: Unë këtë pasuri të madhe e kam të trashëguar. Engjëlli tha: “Nëse gënjen, atëherë Allahu të ktheftë ashtu siç ke qenë.”

Tha: Pastaj engëlli shkoi te ai që s’kishte flokë në formën e tij (siç ishte më herët pa flokë) dhe i tha atij të njëjtën gjë që i kishte thënë dhe të parit. Ndërsa ky i ktheu po atë përgjigje si i lebrosuri. Engjëlli i tha: “Nëse gënjen, atëherë Allahu të ktheftë ashtu siç ke qenë.”

Tha: Engjëlli shkoi te i verbëri në formën e një njeriu të verbër dhe i tha: Unë jam i varfër dhe udhëtar. Kam humbur çdo gjë që posedoja në udhëtim dhe sot s’ka kush që mund të m’i plotësojë nevojat përveçse Allahu e pastaj ti. Të kërkoj në emër të Atij që të ka kthyer shikimin të më japësh një dele që të vazhdoj udhëtimin e të arrij në vend. Ai tha: Unë kam qenë i verbër dhe Allahu ma ktheu shikimin, prandaj merr çfarë të duash dhe lër çfarë të duash. Pasha Allahun! Sot s’do të pengoj nga asgjë që dëshiron të marrësh për hir të Allahut të Lartësuar.

Tha: “Mbaje pasurinë tënde. Ju të tre ishit në sprovë. Ai (Allahu) është i kënaqur me ty dhe i zemëruar me dy shokët e tu.” Transmeton Buhariu (3464) dhe Muslimi (2946) dhe teksti është i tij.

3- Karuni i cili u sprovua me pasurinë e shumtë. Allahu i Lartësuar thotë: “Me të vërtetë, Karuni ka qenë nga populli i Musait por i shtypte ata. Ne i patëm dhënë atij aq thesare saqë çelësat e tyre vështirë se do të mund t’i mbante një grup njerëzish të fuqishëm. Njerëzit e popullit të tij i thanë: “Mos u ngazëlle me pasurinë që ke sepse Allahu nuk i do ata që ngazëllehen. Përpiqu me atë që të ka dhënë Allahu të fitosh jetën e botës së ardhshme, duke mos harruar pjesën tënde në këtë botë. Bëju mirë të tjerëve ashtu si të ka bërë mirë ty Allahu. Mos kërko ngatërresa në Tokë sepse Allahu nuk i do ngatërrestarët.” Ai tha: “Kjo më është dhënë vetëm prej diturisë sime”. Vallë, a nuk e dinte ai se Allahu kishte zhdukur para tij shumë brezni që kishin qenë më të fuqishëm dhe që kishin grumbulluar më shumë pasuri se ai? Por keqbërësit nuk do të pyeten për gjynahet e tyre. Kur ai dilte para popullit të vet me stolitë e tij, ata që lakmonin jetën e kësaj bote thonin: “Ah! Sikur të na ishte dhënë edhe neve si Karunit! Vërtet që ai është njeri me fat.” | El-Kasas: 76-79 |

Marrë nga libri: “Uesailu eth-Thebati ala ed-dijn fi zemen el-fiten.”

Përktheu: Unejs Sheme