Sa herë është burgosur Shejhul-Islam Ibn Tejmije – Allahu e mëshiroftë?
Shejhul-Islam Ibn Tejmije – Allahu e pastë mëshiruar – është burgosur gjithsej shtatë herë. Më poshtë janë detajet e secilës prej tyre:
1- Burgimi i parë
Vendi: Damask. Viti: 693 H
Shkaku: Kur një i krishterë me emrin ʿAsaf en Nesrani fyu të Dërguarin e Allahut ﷺ, lajmi i shkoi Shejhul-Islamit. Ai bashkë me dijetarin el-Fariki shkuan te përfaqësuesi i sulltanit dhe e njoftuan për rastin. Ky i fundit urdhëroi që ʿAsafi të sillej aty dhe ai erdhi. Kur njerëzit e panë, filluan ta qëllonin me gurë. Përfaqësuesi i sulltanit u zemërua dhe urdhëroi rrahjen e Shejhut dhe shokut të tij para ʿAsafit, pastaj i burgosi.
Fryti i këtij burgimi: Pas lirimit, Shejhul-Islami shkroi librin e tij madhështor “Es-Sarim el-Meslūl ʿala Shatimi er-Resul” (Shpata e mprehtë kundër fyesit të të Dërguarit).
2- Burgimi i dytë
Vendi: Egjipt. Kohëzgjatja: Nga 26 Ramazan 705 H deri më 23 Rebiʿ el-Evvel 707 H (1 vit e 6 muaj)
Shkaku: Njëri prej dijetarëve maliki Ibn Mahlūf debaroi me shejhun rreth çështjeve të Arshit, të folurit të Allahut dhe zbritjes së Tij. Mospajtimi u ashpërsua dhe shejhu u burgos.
Në këtë burgim dolën në pah qëndrimet heroike të shejhut dhe sinqeriteti i tij me Allahun dhe shumë gjëra që e mbushin shpirtin dhe e qetësojnë zemrën.”
Për më shumë, shih ngjarjet e vitit 705 në veprën “el-Bidaje uen-Nihaje”.
Këtë herë, bashkë me të u burgos edhe vëllai i tij, Sherefuddin. Dhe nga gjërat e bukura që përmenden është se vëllai i tij Sherefuddīni, teksa ishte në burg, iu lut Allahut duke kërkuar ndëshkim për ata që i kishin burgosur të vëllanë, por atë e ndaloi Shejhul-Islami dhe i tha: “Përkundrazi thuaj: O Allah, jepu atyre dritë me të cilën udhëzohen drejt së vërtetës!”
3- Burgimi i tretë
Vendi: Egjipt. Viti: 707 H
Kohëzgjatja: Disa ditë (e pacaktuar)
Shkaku: Sufij-t e akuzuan për ndalimin e kërkimit të ndihmës dhe ndërmjetësimit përmes krijesave. Ai u thirr në një këshill dhe i ofruan tri mundësi: 1. Të kthehej në Damask. 2. Të qëndronte në Egjipt me kushte. 3. Të pranonte burgimin. Ai zgjodhi burgimin ku qëndroi për një kohë, pastaj u bind të kthehej në Damask.
Fryti i këtij burgimi: Shkroi librin e famshëm “Err-Red ʿala el-Bekrī” “Kundërpërgjigja ndaj Bekrit mbi çështjen e kërkimit të ndihmës.”
4- Burgimi i katërt. Vendi: Egjipt. Viti: 708 H. Kohëzgjatja: Më shumë se dy muaj
Shkaku: Kur shejhu vendosi të kthehej në Damask pas konsultimit që kishte bërë me shoqëruesit e tij, dhe pasi kishte udhëtuar një ditë e një natë, u dha urdhëri nga guvernatori i Egjiptit që ai të kthehej mbrapsht. Kur u kthye, gjykatësit malikitë nuk ranë dakord rreth tij. Shejhu kur pa mos dakortësinë e tyre u tha: “Unë shkoj në burg dhe bëj atë që është më e dobishme.”
Njerëzit filluan të shkonin për ta vizituar, për të mësuar dhe për t’ë marë fetva prej tij.
5- Burgimi i pestë. Vendi: Egjipt. Viti: 709 H
Shkaku: Kur kundërshtarët e tij panë ndikimin e madh që kishte shejhu, si dhe numrin e madh të njerëzve që e rrethonin, vendosën ta burgosin përmes një kurthi të ngritur nga Nasr el-Menbexhi dhe el-Xhashinkir, me synimin që dikush ta vriste shejhun brenda në burg.
Atij i erdhën disa prej të parëve të fisit Tedmura dhe e njoftuan për këtë (rrezikun që i kanosej). Atëherë Shejhul-Islami tha fjalët e tij të famshme:
“Nëse më vrasin, kjo do të jetë për mua shehidllëk. Nëse më dëbojnë, kjo do të jetë për mua emigrim për hir të Allahut. E nëse më burgosin, do ta kem burgun një vend adhurimi. Unë jam si delja – në cilëndo anë që të kthehet, ajo kthehet dhe bie mbi leshin e saj.”
Kështu, ata humbën shpresën prej tij dhe u larguan.
Nuk kaluan shumë ditë dhe pushtetin e mori mbreti Ibn Kalāvun, i cili e liroi Shejhun, ekzekutoi el-Xhāshinkīrin dhe shkarkoi Nasr el-Menbexhīn, i cili vdiq në vendadhurimin e tij.
Butësia e Shejhut: Kur guvernatori (valiu) dëshiroi të hakmerrej ndaj gjykatësve dhe dijetarëve të fikhut që kishin qenë përkrahës të el-Xhāshinkīrit – dhe ishin po ata që kishin dhënë fetvanë për burgimin e Shejhul-Islamit – ai kërkoi mendimin e Shejhul-Islamit.
Mirëpo Ibn Tejmije, duke e kuptuar qëllimin e tij, foli mirë për ta dhe i tha:
“Nëse ata vdesin, nuk do të gjesh të ngjashëm me ta në shtetin tënd. Ndërsa sa më përket mua, ata janë të falur nga ana ime; unë ia kam falur çdo kujt që më ka bërë padrejtësi. Ndërsa ai që ka fyer Allahun dhe të Dërguarin e Tij, Allahu do të merret vetë me të.”
Ibn Mahlūf el-Maliki thotë: “Nuk kemi parë më të devotshëm se Ibn Tejmije. I bëmë ç’ishte e mundur për ta dëmtuar, por kur pati mundësi për t’u hakmarrë, na fali.”
Veprat e shkruara në këtë periudhë: “Minhāxh es-Sunneh”, “El-Istikāmeh”, “Err-Rad ʿale el-Xhehmijje” etj.
6- Burgimi i gjashtë. Vendi: Damask
Kohëzgjatja: Nga 12 Rexheb 721 H deri më 10 Muharrem 722 H (rreth 6 muaj pa dy ditë)
Shkaku: Çështja e atij që betohet kur divorcon gruan ( el ḥilf biṭ-ṭalāk). Gjatë këtij burgimi shkroi disa libra për këtë temë.
7- Burgimi i shtatë (i fundit). Vendi: Damask.
Kohëzgjatja: Nga 6 Shaʿbān 728 H deri në natën e vdekjes së tij (2 vjet, 3 muaj e 14 ditë)
Shkaku: Çështja e ndalimit të udhëtimit vetëm e vetëm për të vizituar varrin e Profetit ﷺ
Fazat e këtij burgimi:
Faza e parë: Shkroi libra të shumtë si Err-Red ʿalā el-Ihnā’ī, dhe dha shumë fetva për pyetje që i erdhën nga jashtë burgut.
Faza e dytë: Kur kundërshtarët e tij panë ndikimin e madh të shejhut, urdhëruan konfiskimin e të gjitha fletëve dhe lapsave. Ai vazhdoi të shkruante me qymyr. Nxënësi i tij, Ibn ʿAbd el-Hādī, përmend në librin El-ʿUkūd ed-Durijje disa fetva të shkruara me dorën e tij me qymyr.
Adhurimi në këtë fazë: Shejhu iu përkushtua leximit të Kuranit dhe studimit të tij, bashkë me një dijetar që ishte me të në burg. E lexoi Kuranin 80 herë.
Ajeti i fundit që lexoi ishtë: “Vërtet, besimtarët e devotshëm do të jenë në kopshtet e Xhenetit, ku rrjedhin lumenj, në kuvendin e së vërtetës (në Xhenet), tek një Sundues i Plotfuqishëm.” (el-Kamer: 54-55)
Gjatë këtij burgimi Ibn Tejmije thoshte: “Këtë herë Allahu më hapi në kuptimet e Kuranit gjëra që nuk m’i kishte hapur më parë. Do të dëshiroja që gjithë jetën time ta kisha kaluar në komentimin e tij.”
Shejhul-Islami pati qëndrime madhështore dhe të mëdha,
që dëshmojnë për gradën e lartë që ai kishte te Allahu dhe te krijesat e Tij, pikërisht gjatë kohës së qëndrimit të tij në këto burgje.
Nuk i kam përmendur të gjitha për shkak të gjatësisë dhe numrit të madh të tyre, – prandaj, kthehu ti lexosh tek vendet ku janë përmendur në literaturë.
—
📜 Përpiloi: ʿAbdul-Ilah ibn Fejsal el-Uesabi
🗓 Data: 20 Dhul-Hixhxhe 1441 H.
Përshtati: Fatjon Isufi
Dosje: Ibn Tejmije