Besimtari midis veprave të mira dhe mëshirës së Allahut

Besimtari midis veprave të mira dhe mëshirës së Allahut

Besimtari, sado vepra të mira të kryejë, nuk mbështetet tek ato, por shpreson në mëshirën e Allahut.

Ai shpreson që Allahu t’ia pranojë veprat që ka bërë dhe t’ia falë gjynahet.

Allahu i përshkruan besimtarët e sinqertë duke thënë:

{إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ يَرۡجُونَ رَحۡمَتَ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ}

“Vërtet, ata që besuan, ata që u shpërngulën dhe luftuan në rrugë të Allahut, pikërisht ata shpresojnë në mëshirën e Allahut. Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirëplotë.” (El-Bekare: 218)

Vihet re se Allahu nuk ka thënë: (ata e kanë merituar mëshirën e Allahut), por ka thënë: (ata shpresojnë në mëshirën e Allahut).

Edhe pse këto janë veprat më madhështore – besimi, hixhreti dhe xhihadi – përsëri, shpëtimi i tyre nuk lidhet me to, por me mëshirën e Allahut.

I Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë:

“Askush nuk do të hyjë në Xhenet për shkak të veprave të tij.”

Sahabët e pyetën: “As ti, o i Dërguari i Allahut?”

Ai tha: “As unë, përveç nëse më përfshin Allahu me mëshirën dhe mirësinë e Tij.” (Transmeton Buhariu dhe Muslimi).

Ky hadith tregon qartë se veprat janë të domosdoshme dhe shkaku për hyrjen në Xhenet, por vetë ato nuk janë të mjaftueshme.

Besimtari – sado i devotshëm e i mirë të jetë – nuk mund ta shpaguajë me to mirësinë dhe begatitë e Allahut, as nuk mund ta fitojë vetëm me to shpëtimin e përjetshëm.

Hyrja në Xhenet nuk është e mundur pa mëshirën dhe mirësinë e Allahut të Lartësuar.

Dr. Fatmir Strumi

Besimtari midis veprave të mira dhe mëshirës së Allahut

Besimtari, sado vepra të mira të kryejë, nuk mbështetet tek ato, por shpreson në mëshirën e Allahut.

Ai shpreson që Allahu t’ia pranojë veprat që ka bërë dhe t’ia falë gjynahet.

Allahu i përshkruan besimtarët e sinqertë duke thënë:

{إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَٰٓئِكَ يَرۡجُونَ رَحۡمَتَ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ}

“Vërtet, ata që besuan, ata që u shpërngulën dhe luftuan në rrugë të Allahut, pikërisht ata shpresojnë në mëshirën e Allahut. Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirëplotë.” (El-Bekare: 218)

Vihet re se Allahu nuk ka thënë: (ata e kanë merituar mëshirën e Allahut), por ka thënë: (ata shpresojnë në mëshirën e Allahut).

Edhe pse këto janë veprat më madhështore – besimi, hixhreti dhe xhihadi – përsëri, shpëtimi i tyre nuk lidhet me to, por me mëshirën e Allahut.

I Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë:

“Askush nuk do të hyjë në Xhenet për shkak të veprave të tij.”

Sahabët e pyetën: “As ti, o i Dërguari i Allahut?”

Ai tha: “As unë, përveç nëse më përfshin Allahu me mëshirën dhe mirësinë e Tij.” (Transmeton Buhariu dhe Muslimi).

Ky hadith tregon qartë se veprat janë të domosdoshme dhe shkaku për hyrjen në Xhenet, por vetë ato nuk janë të mjaftueshme.

Besimtari – sado i devotshëm e i mirë të jetë – nuk mund ta shpaguajë me to mirësinë dhe begatitë e Allahut, as nuk mund ta fitojë vetëm me to shpëtimin e përjetshëm.

Hyrja në Xhenet nuk është e mundur pa mëshirën dhe mirësinë e Allahut të Lartësuar.

Dr. Fatmir Strumi

Dosje: Besimtari