Surja el Kafirun (Jobesimtarët)   

Mekase 6 vargje

 Bismil-lâhirr Rrahmânirr Rrahîm

 1-Thuaj: “O ju mosbesimtarë!

2-Unë nuk adhuroj çfarë ju adhuroni

3-dhe ju nuk jeni adhurues të Atij që unë adhuroj.

4-Unë nuk do të jem kurrë adhurues i atyre që ju i adhuroni

5-dhe as ju nuk do të jeni adhurues të Atij që unë adhuroj!

6-Ju keni fenë tuaj, ndërsa unë kam fenë time!”

 

Muslimi përcjell nga Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) se ka thënë: Profeti (alejhi selam), lexonte në dy rekatet e (suneteve) sabahut suren: “Kul ja ejuhel kafirun” (Thuaj: “O ju mosbesimtarë!) si dhe suren: “Kul hua Allahu Ehad” (Ihlas). [Muslimi me nr 726].

Ahmedi dhe të tjerë, përcjellin nga Ubej bin Keab se ka thënë: I dërguari i Allahut (alejhi selam) e falte namazin e vitrit duke lexuar suren: “Sebihime rabikel Ala” (Eala), suren: “Kul ja ejuhel kafirun (Thuaj: “O ju mosbesimtarë!)” si dhe suren: “Kul hua Allahu Ehad” (Ihlas). [E përcjell Abdullah bin Ahmed në shtojcat e Musnedit 5/123, Ebu Daudi me nr 1423, Nesaiu 3/344 dhe ibn Maxheh me nr 117.].

Imam Begaviu (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: Kjo sure ka zbritur për një grup nga Kurejshët që thanë: O Muhamed, eja ndiq fenë tonë dhe ne të ndjekim fenë tënde dhe do të jesh i përfshirë në të gjitha çështjet tona. Adhuro idhujt tanë 1 vit dhe të adhurojmë Zotin tënd 1 vit tjetër.

Nëse feja me të cilën erdhe është e mirë, atëherë edhe ne do të jemi bashkëortakë me ty dhe marim pjesën tonë të mirësisë. E nëse kjo që ndjekim ne është e mirë, atëherë edhe ti na shoqëron dhe bëhesh pjesë e kësaj mirësie. Ai (Profeti) tha: Zoti më ruajttë që ti bëj ortak Atij dikë tjetër. Ata i thanë: Atëherë pranoi disa nga idhujt tanë, që të të besojmë dhe të adhurojmë Zotin tënd. Ai tha: Jo derisa të pres çfarë më shpallet nga Zoti im! Atëherë Allahu i Lartësuar shpalli: (Thuaj: “O ju mosbesimtarë!) e deri në fund të sures.

Profeti (alejhi selam) u nis për tek shtëpia e shenjtë (Qabja) dhe aty po qëndronte një grup nga Kurejshët. U ngrit mes tyre dhe ua lexoi këtë sure nga fillimi deri në fund. Atyre nuk u mbeti më shprese pas kësaj dhe filluan ta lëndonin atë dhe shokët e tij. [E përcjell Ibn Xherir et Taberi 20/331 nga ibn Abasi].

Kuptimi i ajetit: “Unë nuk adhuroj çfarë ju adhuroni” d.m.th në gjendjen në të cilën jam.

Edhe ajeti: “dhe ju nuk jeni adhurues të Atij që unë adhuroj.” D.m.th në gjendjen në të cilën jeni.

Ndërsa ajeti: “Unë nuk do të jem kurrë adhurues i atyre që ju i adhuroni” Nënkupton të ardhmen.

Edhe ajeti: “dhe as ju nuk do të jeni adhurues të Atij që unë adhuroj!”

Githashtu nënkupton të ardhmen.

Këto fjalë u drejtohen atyre që Allahu e dinte shumë mirë në dijen e Tij absolute se nuk do të besonin edhe në të ardhmen.

“Ju keni fenë tuaj”  idhujtarinë

“Ndërsa unë kam fenë time!” d.m.th Islamin.

 

Çfarë përfitojmë nga këto ajete?

1-Pohimi i besimtit në paracaktimin e Allahut dhe se Allahu e ka ditur atë që do të besojë dhe atë që do të mohojë (në dijen e Tij absolute).

2-Ndihma që ALLAHU i jep Pejgamberit dhe ruajtja e tij që të mos pranonte propozimin e kotë të idhujtarëve.

3-Pohimi i ekzistencës së ndarjes mes ithtarëve të besimit dhe ithtarëve të mohimit.

 

Marrë nga Libri “Teufiku Rrahman fi durusi el Kuran”

 Autor Fejsal bin Abdul Aziz Al Em Barek (Allahu e mëshiroftë).

 Dobitë në fund të komentit janë marrë nga libri “Ejser et Tefasir” me autor Ebu Bekr el Xhezairi (Allahu e ruajtë).

 Përktheu Fatjon Isufi