Kur injoranca përplaset me dijen: një përgjigje për sulmet ndaj shejh Albanit

Një program televiziv në Kosovë, me sa duket nuk po ndiqej nga teleshikuesit, zgjodhi të hapte disa tema në lidhje me fenë Islame, thjesht për të tërhequr vëmendje, me shumë gjasa për të shtuar numrin e shikimeve.

Stafi i emisionit ftoi dr. Tarik el Xheuherin, drejtor ekzekutiv i “Fondacionit të Bashkëjetesës” në Uashington, i cili ka marrë doktoraturën në studimet islame bashkëkohore nga Universiteti Princeton, në New Jersey, SHBA, dhe duke parë formimin e tij pritej që të jepte vizionin e tij në lidhje me Islamin që gjendet te ne, në vendet arabe si dhe Islamin që i përshtatet doktorit.

Që në fillim, i ftuari bëri një krahasim të pavend mes muhaddithit të madh, Muhamed Nasirud-din Albanit, dhe këngëtares Dua Lipa, gjë që tregon paturpësinë, banalitetin dhe urrejtjen e tij ndaj shejhut – Allahu e mëshiroftë.

Më pas, ai përmendi disa pretendime të pavërteta për shejh Albanin, duke aluduar se shejhu paska shpikur “rregulla të reja” në lidhje me saktësimin dhe dobësimin e haditheve, madje duke thënë se kjo ishte një ndër “krimet më të rënda intelektuale në historinë moderne islame”!

Nga ajo që u tha, është e qartë se personi në fjalë nuk ka asnjë dituri rreth shkencës së hadithit dhe – me shumë gjasa – as rreth shejh Albanit, gjë që në një farë mënyre mund të arsyetohet, pasi fusha e tij e studimit është krejt tjetër, siç shihet qartë nga CV-ja e tij.

Unë dua të them disa fjalë për shejh Albanin, duke qenë se njoh mirë trashëgiminë e vyer që ai ka lënë për botën islame, dhe falenderoj Allahut që kam studiuar vetë në fakultetin e hadithit – i vetmi fakultet i tillë në botën islame, sa di unë – ku kam kryer gjithashtu edhe masterin dhe doktoraturën.

Shejh Albani është i njohur në të gjithë botën arabe e islame për librat që ka shkruar dhe dijen që ka shpërndarë.

Çdo studiues i shkencave islame e njeh, qofshin ata pro apo kundër tij.

Madje, them me bindje se mbi 90% e studiuesve të hadithit sot, në mënyrë direkte ose indirekte, janë nxitur nga shejh Albani.

Mjafton të dimë se ai ishte i pari që ngjalli në mënyrë masive interesimin për shkencën e hadithit, sidomos për dallimin mes hadithit të saktë dhe atij të pasaktë – që është fryti i studimit të shkencave të hadithit -, gjë që para tij ishte shumë e kufizuar.

Sigurisht, dijetarë të hadithit ka pasur edhe më herët dhe do të ketë deri në Ditën e Kiametit, por roli i Shejh Albanit ishte vërtet unik.

Kjo qasje e shejhut solli debate e polemika, sidomos ndaj atyre që shihnin kundërshtim mes haditheve dhe rrugës që ata ndiqnin, apo shumë të tjerëve që nuk e duronin që një shqiptar të kishte dijeni më të thellë se ata, e të gjykonte mbi vërtetësinë e haditheve, ndërkohë që shumë prej tyre nuk kishin as njohuritë më elementare për metodologjinë e kësaj shkence.

Sidoqoftë, polemikat mes dijetarëve të hadithit dhe grupeve të devijuara janë shumë të vjetra; shejh Albani nuk është as i pari e as i fundit që i është dashur të përballet me këtë.

Imam Ebu Hatim er-Razi (195–277 h) ka thënë:

“Shenja e pasuesve të bidatit është përçmimi i ehlul-ether (dijetarëve e ndjekësve të hadithit).”

Pozita e shejh Albanit në shkencën e hadithit është e njohur për këdo që ka studiuar shkencat islame. Emri i tij përmendet në shumë libra, aq sa disa kanë menduar se ka jetuar shekuj më parë.

Shejh Albani është i dashur për të gjithë pasuesit e Sunnetit.

Në botën islame ka goxha xhami dhe qendra që mbajnë emrin e tij – mes tyre edhe një xhami në Gaza, që u shkatërrua nga çifutët, Allahu i shkatërroftë.

Librat e tij janë lexuar si nga dashamirët, për të përfituar prej tyre, ashtu edhe nga kundërshtarët, për t’i gjetur gabime. Por fundja, Allahu do të gjykojë të gjithë me drejtësinë e Tij.

Për ta mbyllur: Ndër gjërat më të mira që një njeri lë pas janë veprat e mira dhe përmendja e mirë nga besimtarët.

Këtë shpresojmë që shejh Albani e ka fituar nga Allahu si shpërblim që në këtë botë, para se të takojë shpërblimin më të madh në botën tjetër.

E meqë disa nga shqiptarët tanë ndihen keq nga përmendja e emrit të shejhut, po përmend që kam parë nga kureshtja disa dokumentarë në gjuhën arabe për Shqipërinë nga faqe lajmesh në youtube dhe komentues të shumtë shkruajnë: “Allahu e mëshiroftë imam Albanin”, apo: “Pse s përmendi që Shqipëria është vendi i shejh Albanit”, e komente të tjera të tilla.

Nëse do të flitej rreth dijes së shejhut, librave të tij, ndikimit të tij në botën islame dhe lëvdatave që janë thënë për të, duhej të shkruheshin shkrime tepër të gjata. Por, elhamdulillah, ekzistojnë shumë libra që trajtojnë jetën dhe veprat e shejh Albanit.

Ebu Bekr bin Ajjash (v. 192 h) thotë:

“Pasuesit e Sunetit, kur vdesin, Allahu bën që të mbetet emri i tyre; ndërsa pasuesit e bidatit, kur vdesin, nuk përmenden më.”

Ky është një nga dallimet që Allahu ka vendosur: dijetarët e Sunetit përmenden edhe pas shumë viteve apo shekujsh, dhe trashëgimia fetare që ata lënë qëndron. Ndërsa disa të tjerë, me vdekjen e tyre, harrohen krejtësisht dhe përmenden vetëm për keq.

Allahu e mëshiroftë imam Albanin për dijen që ka lënë, për dashurinë e tij ndaj Sunetit të Profetit dhe për sakrificën që ka bërë, dhe e bëftë prej banorëve të Xhennetit.

Dr. Fatmir Strumi

Dosje: kunderpergjigje, Shënime nga jeta e Shejh Albanit