Hutbet e Profetit ﷺ: Trashëgimi e Ruajtur dhe Dëshmi e Pakundërshtueshme

Ai që thotë se i Dërguari i Allahut, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, ka kaluar në Medinë mbi pesëqind të xhuma, e megjithatë nuk na është transmetuar asnjë hutbe nga hutbet e tij, është mashtrues dhe me vetëdije të plotë mashtron.

Nëse do ta lodhte veten qoftë edhe pak me një kërkim të thjeshtë, do ta gjente përgjigjen të qartë dhe të dukshme: në librat e Sunetit na janë transmetuar hutbe të plota të Profetit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të.

Prej tyre është hutbja e Ghadirit, e cila është transmetuar e plotë; hutbja për robërit e Hawazinit, e transmetuar e plotë; hutbja e lamtumirës, e transmetuar e plotë; hutbja e sures Kaf, e transmetuar e plotë.

Pra, këto hutbe të Profetit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, janë transmetuar plotësisht në librat e Sunetit.

Madje, për shkak të kujdesit të dijetarëve në këtë fushë, janë shkruar vepra të posaçme rreth huteve të Profetit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, që në kohët e hershme e deri në ditët tona.

Nga librat më të njohur janë: “Hutbet e Profetit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të” i Muhamed Halil el-Khatib, ku ai ka përmendur më shumë se 574 hutbe të plota të Profetit, duke përfshirë hutbet e xhumasë, të bajramit, të eklipsit, të istiskasë dhe të tjera, madje edhe hutbet e lidhura me betejat.

Madje, dijetarët kanë shkruar vepra të hershme në këtë drejtim, si: “Hutbet e Profetit” nga el-Madaini, po ashtu nga el-‘Assal, el-Asbahani, el-Mustagfiri, el-Musiri, Ali el-Karri el-Hanefi, Isa el-Bejanuni dhe el-A’dhami.

Të gjithë këta dijetarë iu përkushtuan kësaj fushe dhe i dedikuan libra të posaçëm hutbeve të Profetit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të.

Edhe në kohët e fundit janë bërë studime akademike si disertacione masteri dhe doktorature mbi këtë temë, ndër ta: puna e Sheuk Dajf, Hâzim Hidr, Xhelil Rashid Falih, Hashim en-Na‘, Said Ali Thabit, dhe Ahmed Ebu Sheneb.

Prandaj, sikur kjo temë të mos ishte transmetuar tek myslimanët, nuk do të ishte shkruar një numër kaq i madh veprash rreth saj.

Po ashtu, si do të mund të dinin dijetarët – Allahu i mëshiroftë – rreth shtyllave dhe suneteve të hutbes, nëse hutbet e Profetit, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, nuk do të ishin transmetuar me hollësi?

Nga çështjet e rëndësishme është se shokët e Profetit, Allahu qoftë i kënaqur me ta, ndonjëherë e dëgjonin hutben nga Profeti, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, por e transmetonin në formën e hadithit, pa përmendur se e kishin dëgjuar gjatë hutbes. Për shembull, nëse unë të them: “Kam dëgjuar nga babai im këtë e atë”, nuk është e domosdoshme të përmend se e kam dëgjuar gjatë një mbledhjeje të caktuar, si p.sh. në një takim familjar. Mjafton që ta transmetoj lajmin pa përmendur vendin ku e dëgjova.

Dëshmia më e qartë për këtë është ajo që e ka transmetuar Imam Ahmedi në “Musnedin” e tij, se Nu‘man ibn Beshir, Allahu qoftë i kënaqur me të, e dëgjoi Profetin, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, duke thënë gjatë hutbes: “Po ju paralajmëroj nga zjarri, po ju paralajmëroj nga zjarri!”.

Ndërsa në një transmetim tjetër, po tek “Musnedi” i Imam Ahmedit, thuhet se Nu‘man ibn Beshir tha: “E kam dëgjuar Profetin, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, duke thënë: Po ju paralajmëroj nga zjarri, po ju paralajmëroj nga zjarri!”, pa përmendur se e kishte dëgjuar këtë gjatë hutbes.

Pra, shokët e Profetit, Allahu qoftë i kënaqur me ta, ndonjëherë e transmetonin atë që dëgjonin nga Profeti gjatë hutbes pa e theksuar këtë në hadith. Kjo tregon se hutbet e Profetit janë të ruajtura, të sqaruara dhe të pranishme në librat e hadithit.

Më parë, ithtarët e dyshimeve mundoheshin shumë për të gjetur një dyshim, por ithtarët e së vërtetës nuk ua vinin veshin.

Por sot, fatkeqësisht, ithtarët e të kotës nuk lodhen aspak për të shpikur dyshime, ndërsa ithtarët e së vërtetës fatkeqësisht i dëgjojnë.

Muhamed Halid

Përshtati: Fatjon Isufi

Dosje: hytbe, mashtrime