Nuk ka namaz në prani të ushqimit

Aishja (Allahu qoftë i kënaqur me të) transmeton se e ka dëgjuar të Dërguarin e Allahut (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) duke thënë:

“Nuk ka namaz në prani të ushqimit (kur është gati për t’u ngrënë) dhe as në momentin kur dikush ndihet ngushtë për të dalë (për nevoja fiziologjike).”

✍ Shpjegimi i dijetarit Abdulkerim el-Khudair:

Llojet e këtij ngushtimi për të dalë (për nevoja fiziologjike):

1. Ndjesia e një ngushtimi të lehtë:

Nëse ngushtimi që ndien është i lehtë dhe nuk e shpërqendron plotësisht namazliun nga përmbushja e shtyllave dhe detyrimeve të namazit, atëherë namazi është i vlefshëm, por i papëlqyeshëm sipas mendimit të shumicës së dijetarëve. Megjithatë, Dhahiritë e konsiderojnë të pavlefshëm, pasi sipas tyre, çdo ndalim nënkupton pavlefshmërinë.

2. Ndjesia e një ngushtimi të fortë:

Nëse ngushtimi për kryerjen e nevojës fiziologjike është aq i fortë sa namazliu nuk e di se çfarë po thotë ose bën, atëherë namazi është i pavlefshëm.

Disa njerëz, për shkak të kujdesit të tepërt për të arritur tekbiretul-ihram (fillimin e namazit me imamin) ose për të kapur rekatin e parë, mund të thonë: “Kam frikë mos më ikë rekati.” Në këtë rast, i thuhet: Nuk ka problem edhe nëse e humbet rekatin, sepse Ai që të ka urdhëruar për namazin me xhemat, është po Ai që të ka ndaluar të falesh në këtë gjendje (të nevojës fiziologjike).

📚 “Sherh Umdet el-Ahkam” nga Abdulkerim el-Khudair.

Përshtati: Fatjon Isufi

Dosje: namazi