Prova e dashurisë

Ibn Kajimi, Allahu e mëshiroftë, në një fjalë madhështore rreth provës së vërtetë të dashurisë (për Allahun) ka thënë:

“Kur u shtuan pretenduesit e dashurisë, atyre iu kërkua të sillnin provë për vërtetësinë e këtij pretendimi.

Sepse po tu jepej njerëzve (e drejta) sipas pretendimeve pa dëshmi, atëherë do të pretendonte ai që nuk ka brenga zjarrin e dhimbjes që ka i pikëlluari.”

Atëherë pretenduesit u shpërndanë sipas llojit të dëshmisë që sillte.

U tha: “Kjo dashuri nuk pranohet veçse me një provë të qartë (e cila është):

(قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ

‘Thuaj: Nëse e doni vërtet Allahun, atëherë më ndiqni mua dhe Allahu do t’ju dojë.” | Al Imran: 31.

Në atë moment të gjithë (pretenduesit) u tërhoqën dhe mbetën vetëm ndjekësit e të dashurit (Profetit ﷺ), por edhe ata u ballafaquan me një tjetër kusht: Të vërtetojnë drejtësinë e dëshmisë së tyre me këtë realitet:

يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ”

“Ata luftojnë në rrugë të Allahut dhe nuk frikësohen nga qortimet e askujt. Kjo është mirësia e Allahut, Ai ia jep kujt të dojë.” | El Maide: 54.

Kështu, shumica e dashamirëve u tërhoqën dhe mbetën vetëm luftëtarët në rrugën e Allahut.

Atyre u thanë: Shpirtrat dhe pasuritë nuk janë më tuajat andaj ejani për të lidhur një beslidhje (me këtë përmbajtje):

إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ

“Në të vërtetë, Allahu ka blerë prej besimtarëve jetët dhe pasuritë e tyre në këmbim të Xhenetit.” | Et-Teube: 111.

Kur ata e kuptuan madhështinë e Blerësit, vlerën e çmimit, dhe fisnikërinë e atij që përfaqësonte marrëveshjen – Profetin ﷺ –

e kuptuan edhe vlerën e mallit dhe se ky mall kishte pozitë të lartë dhe të shtrenjtë.

Kështu panë se humbja më e madhe do ishte ta shisnin atë tek dikush tjetër për një çmim më të ulët.

Prandaj ata lidhën një marrëveshje kënaqësie të ndërsjelltë dhe pajtueshmërie me Allahun, pa kushte dhe pa të drejtë tërheqjeje, dhe thanë me bindje: “Për Allahun, nuk japim dorëheqje dhe nuk kërkojmë kthim mbrapa!”

Dhe kur marrëveshja u vulos dhe ata e dorëzuan mallit e tyre (jetën dhe pasurinë), u thanë:

“Tani që shpirtrat dhe pasuritë tuaja janë bërë tonat, Ne do jua kthejmë ato më të pasura se ç’kanë qenë ndonjëherë dhe më të bekuara shumëfish:

وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ. ”

“Kurrsesi mos i quani të vdekur ata që janë vrarë në rrugë të Allahut. Jo, ata janë të gjallë duke u ushqyer te Zoti i tyre dhe janë të gëzuar me atë që u ka dhënë Allahu nga mirësitë e Tij.” | Ali Imran: 169–170.

📚 “Medarixh es Salikin”

Përshtati: Fatjon Isufi

Dosje: dashuria, prova