- (Sahih) Na ka treguar Muhamed bin Beshar el-Abdij[1] se ka thënë: Na ka treguar Muhamed bin Xhaferr se ka thënë: Na ka treguar Shubeh: Nga Muauijeh bin Kurrah: Nga babai i tij se ka thënë: I Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem ka thënë: “Do të vazhdoj një grup nga populli (umeti) im të jenë të ndihmuar. Nuk i dëmton ata kush i braktis derisa të ndodhë Kiameti.”[2]
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَمْزَةَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو عَلْقَمَةَ نَصْرُ بْنُ عَلْقَمَةَ، عَنْ عُمَيْرِ بْنِ الْأَسْوَدِ، وَكَثِيرِ بْنِ مُرَّةَ الْحَضْرَمِيِّ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: قَالَ: «لَا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي قَوَّامَةً عَلَى أَمْرِ اللَّهِ، لَا يَضُرُّهَا مَنْ خَالَفَهَا»
- (Sahih ligajrihi)[3] Na ka treguar Hisham bin Ammar se ka thënë: Na ka treguar Jahja bin Hamzeh se ka thënë: Na ka treguar Ebu Alkameh Nasru bin Alkameh: Nga Umejr bin el-Esued dhe Kethir bin Murrah el-Hadramij: Nga Ebu Hurejra se: I Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem ka thënë: “Do të vazhdoj një grup nga populli (umeti) im të jenë zbatues së urdhrave të Allahut të Lartësuar. Nuk i dëmton ata kush i kundërshton.“[4]
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ قَالَ: حَدَّثَنَا الْجَرَّاحُ بْنُ مَلِيحٍ قَالَ: حَدَّثَنَا بَكْرُ بْنُ زُرْعَةَ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عِنَبَةَ الْخَوْلَانِيَّ، وَكَانَ قَدْ صَلَّى الْقِبْلَتَيْنِ، مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «لَا يَزَالُ اللَّهُ يَغْرِسُ فِي هَذَا الدِّينِ غَرْسًا يَسْتَعْمِلُهُمْ فِي طَاعَتِهِ»
- (Hasen) Na ka treguar Hisham bin Murrah se ka thënë: Na ka treguar El-Xherrah bin Melih se ka thënë: Na ka treguar Bekr bin Zura’h se ka thënë: Kam dëgjuar Ebu I’nabeh el-Khaulanij, i cili është falur në dy kiblet (në drejtim të Bejtul Makdis dhe pastaj Qabes) bashkë me të Dërguarin e Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, të thotë: E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem të thotë: “Do të vazhdoj Allahu të mbjellë (të nxjerr) në këtë fe fidanë (njerëz) të cilët i përdor në bindjen ndaj Tij.”[5]
حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ حُمَيْدِ بْنِ كَاسِبٍ قَالَ: حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ بْنُ نَافِعٍ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَجَّاجُ بْنُ أَرْطَاةَ، عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: قَامَ مُعَاوِيَةُ، خَطِيبًا فَقَالَ: أَيْنَ عُلَمَاؤُكُمْ؟ أَيْنَ عُلَمَاؤُكُمْ؟ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «لَا تَقُومُ السَّاعَةُ إِلَّا وَطَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي ظَاهِرِينَ عَلَى النَّاسِ، لَا يُبَالُونَ مَنْ خَذَلَهُمْ وَلَا مَنْ نَصَرَهُمْ»
- (Sahih ligajrihi)[6] Na ka treguar Jakub bin Humejd bin Kasib se ka thënë: Na ka treguar El-Kasim bin Nafi se ka thënë: Na ka treguar El-Haxhaxh bin Ertah: Nga Amër bin Shuajb: Nga babai i tij se ka thënë: U ngrit Muaujiah dhe ligjëroi duke thënë: Ku janë dijetarët tuaj? Ku janë dijëtarët tuaj? E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem të thotë: “Nuk do të ndodhë Kiameti veçse një grup nga popull (umeti) im do jenë triumfues mbi njerëzit. Nuk u bëhet vonë atyre se kush i braktisë dhe as kush i ndihmon.”[7]
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شُعَيْبٍ قَالَ: حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ بَشِيرٍ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ أَبِي قِلَابَةَ، عَنْ أَبِي أَسْمَاءَ الرَّحَبِيِّ، عَنْ ثَوْبَانَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لَا يزالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي عَلَى الْحَقِّ مَنْصُورِينَ، لَا يَضُرُّهُمْ مَنْ خَالَفَهُمْ، حَتَّى يَأْتِيَ أَمْرُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ»
- (Sahih) Na ka treguar Hisham bin Ammar se ka thënë: Na ka treguar Muhamed bin Shuajb se ka thënë: Na ka treguar Seid bin Beshir: Nga Katadeh: Nga Ebu Kilabeh: Nga Ebu Esma er-Rahabij: Nga Theubani se: I Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ue sel-lem ka thënë: “Do të vazhdoj një grup nga populli (umeti) im të jenë të ndihmuar në të vërtetën. Nuk i dëmton ata kush i kundërshton derisa të vij urdhri[8] i Allahut të Lartësuar.”[9]
حَدَّثَنَا أَبُو سَعِيدٍ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الْأَحْمَرُ، قَالَ: سَمِعْتُ مُجَالِدًا يَذْكُرُ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ: كُنَّا عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَخَطَّ خَطًّا، وَخَطَّ خَطَّيْنِ عَنْ يَمِينِهِ، وَخَطَّ خَطَّيْنِ عَنْ يَسَارِهِ، ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ فِي الْخَطِّ الْأَوْسَطِ، فَقَالَ: «هَذَا سَبِيلُ اللَّهِ» ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ: {وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ} [الأنعام: 153[ “
- (Sahih ligajrihi)[10] Na ka treguar Ebu Seid Abdullah bin Seid se ka thënë: Na ka treguar Ebu Khalid el-Ahmer se ka thënë: E kam dëgjuar Muxhalidin të përmend nga Esh-Shabij: Nga Xhabir bin Abdullah se ka thënë: Ishim te Profeti sal-lAllahu alejhi ue sel-lem dhe ai bëri një vizë. Pastaj bëri dy viza nga e djathta e dy viza nga e majta. Pastaj vendosi dorën e tij tek vija e mesit dhe tha: “Kjo është rruga e Allahut.” Më pas lexoi këtë ajet: “Kjo është rruga Ime e drejtë; prandaj ndiqeni e mos shkoni rrugëve të tjera që t’ju shmangin nga rruga e Tij.”[11] El-Enam, 153
[1] “El-Adij” nuk gjendet te botimi i shejh Mesh’hur Al Selman.
[2] “Es-Sahihah” (403), Tirmidhiu (2192), ‘Takhrixhu Fadail edh-Sham” (5) dhe “Tuhfeh” (11081). Es-Sindi ka thënë: Ahmedi bin Hanbeli (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: “Nëse ky grup nuk janë dijetarët e hadithit, atëherë nuk e di se kush mund të jenë.” E ka nxjerr El-Hakimi në “Ulumul-Hadith”. Ijadi ka thënë: “Ai (imam Ahmedi) ka pasur për qëllim me dijetarët e hadithit pasuesit e sunetit dhe xhematit (ehlus-sunneh uel-xhemah) dhe këdo që ka bindjen e dijetarëve të hadithit.”
[3] Te botimi i shejh Mesh’hur Al Selman është (Hasen Sahih).
[4] “Es-Sahihah” (1962), ‘Takhrixhu Fadail edh-Sham” (6) dhe “Tuhfeh” (14278), (14294)
[5] “Es-Sahihah” (2442) dhe “Tuhfeh” (12075)
[6] Te botimi i shejh Mesh’hur Al Selman është (Sahih).
[7] “Es-Sahihah” (1195), (1958), (1971)
[8] Neveviu dhe Ibën Haxher thonë se është era e cilado marr shpirtin e çdo besimtari.
[9] Muslimi (1920), Tirmidhiu (2229), Ebu Daudi (4252), “Es-Sahihah” (1957) dhe “Tuhfeh” (2102)
[10] Te botimi i shejh Mesh’hur Al Selman është (Sahih).
[11] “Dhilalul-Xhenneh” (16) dhe “Tuhfeh” (2357)